Mijn naam is Maartje Roeven. Samen met mijn vriend woon ik in Beuningen, waar we een warm, samengesteld gezin vormen met vijf kinderen. Het is heerlijk druk, maar vooral ontzettend gezellig!

Tijdens de opvoeding van mijn dochters vroeg ik me vaak af waar bepaald gedrag vandaan kwam of waarom ze soms zo boos werden om iets dat ogenschijnlijk zo klein leek.

Toch merkte ik ook dat ik zelf regelmatig sterk getriggerd werd door hun gedrag, zonder precies te begrijpen waarom. Later ontdekte ik dat dit vaak meer over mij zei dan over het gedrag van mijn kinderen.

Dit was een belangrijke eye-opener. In het begin was ik vooral gericht op het zoeken van hulp voor mijn dochters. Natuurlijk hadden zij ondersteuning nodig en mochten hun hun eigen gevoelens en ervaringen verwerken. Maar de echte verandering begon pas toen ik ook naar mezelf durfde te kijken.

Ik heb met verschillende therapieën stapjes vooruit gezet, maar pas met NEI-therapie kwam ik echt tot de kern. Voor het eerst voelde ik dat de triggers en uitdagingen uit mijn verleden daadwerkelijk werden opgelost en niet meer terugkeerden. Dit had ook een positieve invloed op mijn dochters, omdat zij niet langer de onbewuste ballast hoefden te dragen die ik hen had meegegeven.

In mijn werk als pedagogisch medewerker viel het me op hoe vaak ouders tegen dezelfde uitdagingen aanlopen. Je wilt alles perfect doen voor je kindje, maar tegelijkertijd draag je je eigen bagage met je mee, iets wat je niet wilt overdragen op je kleintje. Tegelijkertijd merkte ik bij veel kinderen dat ze in hun korte leventje al veel te verwerken hadden, zonder dat het altijd duidelijk was waar dit precies vandaan kwam.

Daarom wil ik ouders graag ondersteunen bij het begrijpen van wat het gedrag van hun baby of kind hen vertelt. Samen vertalen we dit gedrag naar de emoties en behoeftes die aandacht en verwerking vragen, of ontdekken we welke spiegel het kind ons voorhoudt. Daarnaast nodig ik ouders uit om naar binnen te kijken: welke emoties draag ik nog met me mee en kan ik verwerken, zodat mijn kind hier niet langer onbewust door belast wordt?